OTHO M. Sylvius

OTHO M. Sylvius

ex Hetruscorum REgum genere, Eques Roman. Neroni primum amicus, dein ad Galbae partes se applicuit: a quo cum adoptari frustra sperâsset, illô, cum Pisone quem huic ipsi praetulerat, iugulatô, per scelus adeptus est imperium, quod cum adversus Vitellium ad Bebriacum, pagum inter Cremonam et Veronam, victus tueri non posset, sibi vim attulit, A. C. 69. Imperii mense 2. die 5. qui per totam vitam paulo mollior in sola morte fortis visus est illis. Quitunc vivebant homines atque aevum agitabant, ut loquitur Ennius, Plut. Tacit. l. 2. Hist. c. 50. Iuvenal. Sat. 2. v. 99.

Ille tenet specuium pathici gestamen Othonis.

Actoris Arunci spolium: quo se ille videbat.

Armatum, cum iam tolli vexilla iubebat.

Nic Lloydius. Eius nummi, in cuius una parte circa caput eius haec Graeca Inscr. ΜΑΡΚ. ΟΘΩΝΟΞ ΚΑΙΞ. ΞΕΒ. in altera, caput feminae calanticâ tectae, et coronatae, cum caduceo pone, et nomine ΕΙΡΗΝΗ, cui respondet ab eodem cusus alius, in quo voces Latinae, PAX ORBIS TERRARUM: Alterius item, longe rarioris, in cuius postica parte mulier est vestita, victoriolam alterâ manu, alterâ tropaeum, gestans, cum voce ΚΡΑΣΙΣ, meminit, eorumque icones exhibet Iac. Sponius Itiner. Part. 3. p. 168.